Ευχές και ενημέρωση

Συνάδελφοι , 

ενόψει της έναρξης της σχολικής χρονιάς σας ευχόμαστε υγεία και δύναμη .

Η μακροχρόνια πλέον μνημονιακή πολιτική, της άγριας λιτότητας και των περικοπών, εξαναγκάζει και τον δικό μας κλάδο να βιώνει ανυπόφορες καταστάσεις προσωπικές και επαγγελματικές.

·Η ανυπαρξία διορισμών συνεχίζεται, οι συνάδελφοι αναπληρωτές συνεχίζουν την οδύσσειά τους, πολλοί θα διοριστούν με… τη σύνταξή τους (!), και οι Σύλλογοι Διδασκόντων γηράσκουν αεί ταλαιπωρούμενοι…. Η προοπτική της πενιχρής σύνταξης στα 67 δεν μπορεί να δώσει « πνοή ,όραμα και δημιουργικότητα» , που ζητά ο κάθε υπουργός από τους εκπαιδευτικούς, για να υλοποιήσουν τα όποια σχέδιά του.

· Οι αποσπάσεις και οι μεταθέσεις ήταν ελάχιστες . Χιλιάδες συνάδελφοι είναι πλέον εγκλωβισμένοι μακριά από την οικογένειά τους.

· Όσοι τυχεροί κατάφεραν να ρθουν κοντά στο σπίτι τους, είδαν με τη έναρξη του σχολικού έτους, πολλά τμήματα να κλείνουν, και μάλιστα με ευκολία, αντίθετα να δημιουργούνται προσκόμματα στο άνοιγμα των τμημάτων σε περίπτωση που οι μετεγγραφές μαθητών το επιτρέπουν 

· Αυτή η τακτική οδήγησε σε συσσώρευση λειτουργικών υπεραριθμιών και μετακινήσεις σε πολλά σχολεία. Φυσικά η δημιουργία όλο και περισσότερων καθηγητών-επισκεπτών, προκαλεί υποβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης και δυσλειτουργίες στα σχολεία (ωρολόγιο, αναθέσεις αντικειμένων, εργασιών εφημεριών κτλ).

· Τα ΕΠΑΛ βιώνουν πρωτόγνωρες περιπέτειες με τις ηλεκτρονικές εγγραφές, οι οποίες καθορίζουν τα τμήματα … από τον Ιούνιο(!) και όχι όπως είναι λογικό από τον Σεπτέμβριο.

· Οι εξαγγελίες για το νέο Λύκειο υποβαθμίζουν τη γενική παιδεία, δημιουργούν ερωτηματικά περί της βιωσιμότητας των σχολικών μονάδων , ως έχουν, και συνοδεύονται από απαράδεκτους υπαινιγμούς, περί της απόδοσης των μαθητών με την «αποτελεσματικότητα» του εκπαιδευτικού…

Συνάδελφοι, δεν τα βλέπουμε όλα μαύρα και δεν λέμε παντού και σε όλα όχι Τα παραπάνω όμως είναι υπαρκτά προβλήματα, που δημιουργούνται από τη συνεχιζόμενη πολιτική που επιβάλλουν οι δανειστές μας και ακολουθούν οι κυβερνήσεις όλα αυτά τα χρόνια.

Ως σωματείο έχουμε υποχρέωση να δείξουμε την αντίθεση μας και να κρατήσουμε τον συνάδελφο όρθιο. Φυσικά ο δρόμος είναι η συσπείρωση και η αγωνιστικότητα, με στόχο ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΤΗΣ Ε.Ε. , ΤΟΥ ΔΝΤ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΠΟΥ ΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΟΥΝ.